รอเรืออายุ 10 ปี เขาเป็นสมาชิกของครอบครัวมูลนิธิเกื้อกูลเมื่อไม่นานมานี้ในเดือนกรกฎาคมปี 2558 เด็กน้อยได้ผ่านช่วงชีวิต 10 ปีมามากมาย และถึงแม้ทั้งหมดที่เขาต้องเผชิญกับความยากลำบาก เขาก็ยังสามารถที่จัดการได้อย่างหลักแหลมและมีทัศนคติในแง่บวกในชีวิตของเขา

 

เมื่อเราพบรอเรือครั้งแรกในหมู่บ้านของเขา มันเห็นถึงหัวใจที่ปวดร้าว เด็กน้อยถูกทอดทิ้งและถูกปล่อยอยู่ในบ้านเพียงลำพังโดยไม่มีพ่อแม่ดูแลและไม่มีอาหาร พ่อของรอเรือเสียชีวิตจากเอชไอวีและวัณโรคสองอาทิตย์ก่อนที่เราจะมาถึง ผู้นำในหมู่บ้านขอการช่วยเหลือจากคุณทัศนีย์ที่จะรับรอเรือมาอยู่ภายใต้การดูแลของเธอเพราะเขาอยู่เพียงลำพังและอยู่ในสภาพที่เลวร้ายต้องการการดูแลที่ดี พ่อแม่ ทางสายเลือดของรอเรือหย่าร้างเมื่อเขายังเล็กมากและเขาถูกปล่อยให้อยู่ในการดูแลของพ่อ แม่ย้ายออกไปและแต่งงานใหม่หลายครั้งและปฏิเสธที่จะรับผิดชอบดูแลเขา หลังจากหย่ากับแม่ พ่อแต่งงานใหม่ และติดเชื้อเอชไอวีและไม่นานก็ติดเชื้อวัณโรค ทำให้เขาป่วยหนักและอ่อนแอ เมื่อรู้ว่าสามีป่วย แม่เลี้ยงตัดสินใจ ทิ้งเขาทั้งสองคนเพื่อหนีความเจ็บป่วยไข้ของสามี ไม่ต้องการที่จะดูแล เพราะเธอเห็นว่าเป็นภาระ สิ่งนี้ปล่อยให้รอเรือ รับหน้าที่เป็นผู้ดูแลพ่อเป็นหลัก เขาจะต้องแน่ใจว่าพ่อดื่มน้ำและกินข้าวแล้ว  รอเรือดูแลพ่อที่กำลังจะตาย เขาจึงไม่สามารถไปโรงเรียนได้ตามปกติ

 

หลังจากที่พ่อของเขาเสียชีวิต ไม่ใครดูแลรอเรือเลย พี่น้องทั้งหมดย้ายออกจากหมู่บ้าน บางคนก็ทำงานและบางคนก็เรียนหนังสือ แม่ของเขาและพ่อเลี้ยงไม่สนใจที่จะเลี้ยงดูและดูแลเขา เขาถูกปล่อยปละละเลยและถูกทอดทิ้ง  รอเรือรู้ว่าแม่จริงๆ ของเขาไม่ต้องการให้เขาอยู่ในชีวิตของเธอ  แต่รอเรือมีวุฒิภาวะ และไม่ปล่อยให้สิ่งนั้นมาขัดขวางเขาจากการมีความสุขในชีวิตและไปกระทบกับความรักที่เขามีต่อแม่ได้  

 

รอเรือเป็นเด็กพิเศษ เขาเกิดมาค่อนข้างผิดปกติ นิ้วมือบางนิ้วหายไป นิ้วเท้าเป็นผังผืด และเท้าซ้ายค่อนข้างผิดรูปและบิดเบี้ยว อย่างไรก็ตามด้วยคำพูดที่ว่า รอเรือไม่ได้แตกต่างจากเด็กคนอื่นอย่างเห็นได้ชัด เขาวิ่ง กระโดด เล่นฟุตบอล และสามารถใช้มือรับสิ่งต่างๆได้ดี เขียน และวาดรูป เขามีจิตใจที่เข้มแข็ง จิตใจของเขามุ่งมั่น มีความกล้าและก้าวเดินต่อไป ความร่าเริงทำให้ชีวิตของเขามีทัศนคติในแง่บวก ถึงแม้ว่าจะมีอดีตที่ลำบาก รอเรือเป็นคนฉลาด ขยันและสุภาพมาก เขาชอบไปโรงเรียนและปัจจุบันเรียนอยู่ในระดับประถมปีที่สาม เขาเข้าร่วมกิจกรรมทั้งหมดในชั้นเรียนด้วยความกระตือรือร้น เขาอาจจะเกิดมาแตกต่างแต่เขาถูกสร้างมาให้แตกต่างอย่างอัศจรรย์และสวยงามทั้งภายในและภายนอก